اسکن آرماتور و میلگرد در بتن
اسکن میلگرد و آرماتور بتن چیست ؟ یکی از آزمایش های غیرمخرب سازه های بتنی اسکن شبکه میلگرد در بتن می باشد. اسکن شبکه میلگرد به دلایل مختلفی می تواند کاربرد داشته باشد. اجرای اسکن میلگرد می تواند ارائه دهنده اطلاعاتی مانند قطر میلگرد ، محل و کاور میلگرد های مدفون در بتن باشد. دستگاه های اسکن میلگرد در بتن دارای انواع مختلفی می باشند. انواع دستگاه های اسکن میلگرد با توجه به نوع و قدرت می توانند میلگردها را در اعماق مختلفی نمایش دهند.
روشهای الکترومغناطیسی معمولاً برای تعیین محل و کاور برای آرماتور تعبیه شده در بتن بکار می رود. دستگاه هایی که با باتری کار میکند و از نظر تجاری برای این منظور در دسترس است معمولاً معروف به اسکنر آرماتور معروف است. طیف وسیعی از آنها از نظر تجاری در دسترس بوده و استفاده از آنها در بخش 204 BS1881 آمده است.
1 . نظریه، تجهیزات و کالیبراسیون: اصل اساسی این است که وجود فولاد، میدان یک الکترومغناطیس را تحت تأثیر قرار می دهد که ممکن است شکل یک القاگر مغزه آهنی از نوعی که در شکل 2.7 نشان داده شده است را به خود بگیرد. یک جریان متناوب از یکی از کویل ها عبور می کند در حالی که جریان القاء شده در کویل دیگر تقویت و اندازهگیری می شود. رأس جستجو ممکن است در واقع شامل یک سیستم کویل واحد یا چندگانه باشد با توجه به اینکه اصل فیزیکی مستلزم اثرات جریان گردابی یا القای مغناطیسی است. ابزارهای جریان گردابی شامل اندازهگیری تغییرات امپدانس است و تحت تأثیر تمام فلزات رسانا قرار میگیرد و ابزارهای القای مغناطیسی شامل اندازهگیری ولتاژ القایی است و به مواد غیرمغناطیسیچندان حساسیت ندارد.
تأثیر فولاد بر جریان القایی با توجه به مسافت، غیرخطی است و همچنین تحت تأثیر قطر میله قرار دارد که کالیبراسیون را دشوار می کند. انواع ساده اسکنر آرماتور که معمولاً مورد استفاده است (شکل 3.7) با استفاده از دو محدوده برای پوشش، معمولاً 40-0 میلی متر و 100-40 میلی متر بر این مساله غلبه می کند. مقیاس کالیبراسیون در نوارهای مربوط به کاور متغیر مشخص می شود و این امر با تأثیر قطر آرماتور مطابقت دارد. میلههای کوچک یک خوانش در انتهای بالایی نشان می دهد اما میلههای بزرگ یک خوانش در انتهای پائینی یک نوار خاص نشان می دهد زیرا تأثیر قطر بر طیفی از اندازه های میله از 32-10 میلی متر نسبتاً کم است. اگر بخواهیم میلههای کمتر از 10 میلی متر یا بیشتر از 32 میلی متر اندازهگیری کنیم، کالیبراسیون ویژهای ممکن است لازم باشد و میتوان از مقیاس خطی که معمولاً ارائه میشود استفاده کرد. نسخه های اصلاح شده دیگر از این نوع ابزار شامل مدارات الکترونیکی پیچیده تر و خروجی دیجیتالی است که در دسترس است و میتواند قطر بار را منظور کرده و همچنین میلهها را در یک عمق بیشتر (در برخی موارد تا 300 میلی متر) شناسایی کند. این ابزارها گرانتر از تجهیزات پایه است که در بالا ذکر شد. شکل 4.7 چنین نسخهای را نشان میدهد. یک مدل ریزپردازنده که نوع فولاد را در نظر میگیرد و از امکان هشدار صوتی «پوشش کم» برخوردار است نیز در دسترس است (شکل 5.7).
پیشرفتهای اخیر در تجهیزات اسکنر آرماتور به مدلهای متعددی منجر شده است که در هرجا که شناخته نشده است، کاور میله و خود قطر میله را ارزیابی می کند. این کار با استفاده از یک بلوک فاصلهگذار (153) یا با استفاده از یک راس جستجو تخصصی انجام می شود (شکل 4.7). توانایی اسکن یک اسکنر آرماتور در سطح بتن و ثبت مداوم خروجی در دیتا لاگر نیز اخیرا برای نمایش گرافیکی بعدی در دسترس قرار گرفته است.
کالیبراسیون پایه این ابزار مهم است و بخش 204 BS 188 روش های جایگزین متعددی را پیشنهاد میکند. این روشها شامل استفاده از منشور آزمایشی از بتن سیمانی عادی پورتلند است. میله آرماتور تمیز راست از نوع مناسب برای تصویر انداختن از منشور و ارائه طیفی از پوشش ها تعبیه میشود که می توان با قاعده فولاد برای مقایسه با خوانش سنج ان را دقیقا اندازهگیری کرد. در روشهای دیگر میله با محل مناسب در هوا دقیقا اندازه گیری میشود. در همه روشها لازم است از اثرات خارجی بر میدان مغناطیسی اجتناب کرد. تحت این شرایط، دقت این ابزار باید تا 5٪± یا 2 میلی متر باشد، هر کدام که بیشتر است.
بررسی کالیبراسیون در محل نیز با توجه به نوع میله و بتن درگیر در پژوهش انجام می شود. در این بررسی ممکن است حفاری سوراخهای آزمایشی در طیفی از مقادیر پوششها برای اثبات خوانشها و در صورت لزوم تنظیم مجدد دستگاه یا توسعه یک رابطه کالیبراسیون مجزا انجام گیرد.
انتظار میرود توسعه دیگری نوع جدیدی از اسکنر آرماتور مبتنی بر اصل نشت شار مغناطیسی را ارائه کند. میدان مغناطیسی جریان مستقیم عمود بر محور میله آرماتور از طریق یک پیوند سطحی تنظیم می شود که تا حدی میله را مغناطیسی می کند. یک سنسور که از یک قطب پیوند به قطب دیگر حرکت میکند، میدان نشت مغناطیسی القایی را شناسایی می کند که می توان برای تعیین عمق و قطر میله از آن استفاده کرد. نشت شار مغناطیسی نیز میتواند شناسایی یک کاهش در مقطع میله آرماتور را میسر کند مانند کاهشی که ناشی از خوردگی شدید حفرهای است. تلاش هایی برای استفاده از هوش مصنوعی شبکه عصبی برای ساده کردن تفسیر نتایج صورت گرفته است.
2 . روال کار: اکثر اسکنر آرماتورها شامل یک واحد حاوی منبع توان، تقویتکننده و متر و یک واحد جستجوی مجزا حاوی الکترومغناطیس است که با یک کابل به واحد اصلی متصل است. خوانش در حال کار صفر می شود و واحد جستجوی دستی در سطح بتن مورد آزمون حرکت می کند. وجود آرماتور در محدوده کاری این دستگاه با حرکت سوزن نشانگر یا مقدار دیجیتالی مشخص خواهد شد. سپس واحد جستجو حرکت می کند و می چرخد تا حداکثر خوانش بدست آید و این موقعیت مطابق با محل میله (حداقل پوشش) خواهد بود. در برخی از ابزارها، خروجی صوتی درجه متغیر به کمک آن میآید. سپس سوزن یا خروجی پوشش را در مقیاس مناسب مشخص خواهد کرد در حالی که جهت میله با خط محور واحد جستجو موازی خواهد بود. استفاده از فاصلهگذار نیز ممکن است برای بهبود دقت اندازهگیری پوششهای کمتر از 20 میلی متر ضروری باشد.
3 . قابلیت اطمینان، محدودیتها و کاربردها: هرچند این ابزار را می توان دقیقا برای میلههای آرماتور خاص کالیبره کرد (بخش 1.1.1.7)، در اکثر شرایط عملی، دقتی که می توان بدست آورد به طور قابل توجهی کاهش خواهد یافت. عواملی که به احتمال زیاد علت این کاهش دقت است بر میدان مغناطیسی در محدوده سنجشگر ناثیر می گذارد و عبارتند از:
(الف) حضور بیش از یک میله آرماتور: همپوشی، فولادهای عرضی به عنوان یک لایه دوم یا میلههای با فاصله نزدیک (کمتر از سه برابر پوشش) می تواند نتایج گمراه کنندهای به بار آورد. در برخی از دستگاهها، یک پروب نقطهای کوچک غیر جهتدار را می توان برای بهبود تمایز بین میلههای با فاصله نزدیک و یافتن میلههای جانبی بکار برد.
(ب) سیم های گره فلزی: وقتی این سیمها وجود دارد یا وجود آنها محتمل است، خوانشها باید در فواصلی در امتداد خط آرماتور گرفته شده و میانگین آنها گرفته شود.
(پ) تغییرات در میزان آهن سیمان، و استفاده از سنگدانهها با خواص مغناطیسی می تواند سبب کاهش شناسایی پوشش ها شود.
(ت) ادعا میشود کاور سطحی اکسید آهن روی بتن، ناشی از استفاده از قالب فولادی موجب میشود پوشش آرماتور به طور قابل توجهی کم برآورد شود و باید در برابر آن محافظت شود.
بخش 204 BS 1881 حاکی از آن است که دقت متوسط در محل در کاورهای کمتر از 100 میلی متر حدود 15٪± را می توان با حداکثر 5± میلی متر انتظار داشت و باید به خاطر داشته باشیم مقیاسهای کالیبراسیون به طور کلی مبتنی بر میله های فولادی گرد ساده با اندازه متوسط در بتن سیمانی پورتلند است. اگر بخواهیم از این ابزار در هر کدام از شرایط زیر استفاده کنیم، کالیبراسیون مجدد ویژهای باید انجام گیرد:
- (الف) آرماتور به قطر کمتر از 10 میلی متر، فولاد با کشش بالا یا میله های تغییر شکل یافته: در این موارد، پوشش معین شده احتمالاً بیشتر از مقدار واقعی است. این امر همچنین در صورتی مصداق خواهد داشت که میلهها خمیده باشد و از اینرو با هسته الکترومغناطیس موازی نباشد.
- (ب) سیمانهای ویژه از جمله سیمان دارای آلومینای بالا، یا رنگدانه های افزوده: در این موارد، پوشش معین شده احتمالاً کمتر از مقدار واقعی خواهد بود.
- (پ) آرماتور به قطر بیش از 32 میلی متر ممکن است در برخی مدل های اسکنر آرماتور مستلزم کالیبراسیون مجدد باشد.
برآوردهای قطر میله تنها در دو اندازه میله امکانپذیر خواهد بود. محدوده دمای عملیاتی اسکنر آرماتور نیز به طور کلی نسبتاً کوچک است و کعملکرد مدلهایی که با باتری کار میکند معمولاً در دماهای زیر نقطه انجماد رضایت بخش است که می تواند به طور جدی کاربرد میدانی آنها را در زمستان محدود کند. ثبات در خوانش در برخی انواع ابزار می تواند مسئله ساز باشد و بررسی مکرر صفر ضروری است.